దళితులారా పల్లెలు వీడండి !!

ఫేసుబుక్కులో ఒకానొత మితృని పోస్టు ఇది.  పల్లెలంటే చాలా ఇష్టం కొంత మందికి. కానీ, చాలా మంది దళితులకు పల్లెలంటే అసహ్యం.  తన భావాలను చక్కగా వ్యక్తపరిచాడు అతను. ఈ మొత్తం “కవిత” లాంటి పోస్టులో అతను పల్లెటూళ్ళను దుయ్యబట్టిన తీరు, కులవృత్తులను ఏకి పారేసిన తీరు నాకు బాగా నచ్చింది.  అతను రాసిన దానిలో కొంత భాగాన్ని నేను తీసేశాను. వాటివల్ల లాభం కన్నా నష్టమే ఎక్కువ అని నా ఫీలింగ్.

ఎవరయ్యా “పల్లెలు పట్టుకొమ్మలు “తొక్కా
తోలు అన్నది ……..

దలితులారా రండీ పల్లెలను వీడండి ,
ఆ కూలీ ఏదో పట్టణములో దొరుకుతుంది ,
దొరక్క పోయినా పస్తులు ఉండండి కానీ
పల్లెల్లో ఉండొద్దూ .

పల్లెటూరు లో కుల గజ్జి ఎక్కువ.
నువ్ ఎంతటి బిల్డింగ్ కట్టుకున్న
నిన్ను ఆ మాదిగ ఇళ్ళు ,మాలోని ఇళ్ళు అంటారు ,
కాబట్టి దలితులారా ఎట్టీ పరిస్తితుల్లో కూడా పల్లెల్లో
ఉండొద్దూ పట్టణాలకు వలస రండీ

దలితులారా మాల,మాదిగ వాడలు వీడండి ,
మాదిగ డప్పులు కాల బెట్టండి ,
మాకోద్దు ఈ కుల వ్రుత్తు లు అని గిరాటు
వేసి గ్రామ పంచాయితీ లా ముఖాన కొట్టండి .
గ్రామ సుంకరీ ,పాలేరు పనిని బంద్ చేసి
మాలలారా పట్టణాలకు వలస రండీ .

దలితులారా పట్టణాల్లో చదవండి ,
మీ పిల్లల్ని కాన్వెంట్ లో చదివించండి.
అసలు ఏమున్నది అని మనకు ఊర్లల్లో పని
ఎట్టీ పరిస్తితుల్లో పల్లెలకు పయనం కావద్దు .

పల్లెలు గురిచి కథలు రాయడం ,కవితలు చెప్పడం ,
పల్లె సౌందర్యం అంటూ వల్లె వేయడం అంతా కుట్ర ,
ఈ విషయములో మనము అయ్యో అనాల్సింది లేదు ,
పల్లె కన్నీరు పెడితే ఏంటి ,మనకు అవసరమే లేదు,
కుల వ్రుత్తులు నాశనము కావాలి ,
ఏ వ్రుత్తి అయిన ఎవడైనా చేయోఛు అని నినదిద్దాం రండీ

ముఖ్యంగా మాదిగ సోదరులు ,
కుల వృత్తులు ద్వంసం చేద్దాం రండీ ,
కులాలతో పెనవేసుకుని ఉన్న ఆ పల్లెల్లో ఉండేది ఎందుకు ,
అదే కూలీ మనకు పట్టణంలో పుష్కలం ,
ఇంకా కుల గజ్జి లేని వ్యవస్థ కదా ……

దలితులారా రండీ పట్టణాల కు తరలి రండీ
మనకు ఏమున్నయి అక్కడ.అగ్రకులాలకు ఊడిగం చేయడం తప్పా .
దొర దగ్గరా ,అగ్రకులపోని దగ్గర పని చేసి
చేతులు కట్టుకుంటే గానీ జీతం ఇవ్వని నీచ
సంస్కృతి ఈ పల్లెలది

పల్లెటూరులు లేక పోతే వ్యవసాయం లేక పోతే ఎలా బ్రతుకుతారు అంటారేమో ,
మాకోద్దు ఆ బువ్వ ,మాకు బువ్వ కన్నా
ఆత్మాభిమానం ముఖ్యం ,మా బిడ్డలు పల్లెల్లో
రైతులుగా ఎవ్వరూ లేరు ఉన్నా వారు ఊరికి
ఒక్కరు కూడ ఉండరు .

రైతుల గురించీ మొసలి కన్నీరు కారుస్తున్న వారు
రైతు కూలీల గురించీ మాట్లాడరు .
దళితులు రైతులు కారు, రైతులతో మాకు సంబందం లేదు ,
ఎందుకంటే మా బిడ్డలు రైతు కూలీలే

రైతులకు ఇఛే రాయితీలు మనకు వర్తించవు ,
ప్రభుత్వం రాయితీ లూ ఇవ్వాలి అని అడిగే సంఘాలు
అన్నీ కూడా అగ్రకులాల కు లాభం కోసమూ ,అడుగుతారు ప్రభుత్వాలు చేస్తాయి .

నా అభిప్రాయం :

పల్లెలంటే సాహిత్యం ప్రకారం, నిర్మలమైన మన్సులు, స్వచ్ఛమైన ఆప్యాయతానురాగాలు ఉండే ప్రదేశాలు.  సినిమాల్లో పల్లెటూరి హీరో గారు జాతరలో ఉట్టి కొట్టి,  మీసం మెలేసి మగతనం అంటే ఏమిటి, పల్లెటూళ్ళు ఎంత గొప్పవి అనే కాన్సెప్టు మీద ఇంట్రొడక్షన్ సాంగ్  పాడడమో లేదా హీరోయిన్ అమాయకంగా, బుజ్జి మేకపిల్లను మెడలో వేసుకుని, చెరుకుగడ తింటూ, పొలాల గట్ల మీద నలుగురు పిల్లలని వెంటేసుకుని ఫస్ట్ సాంగ్  పాడడమో చూపిస్తారు.  కానీ పల్లెలంటేనే మహా చిరాకు పడే బ్యాచ్ ఒకటుంది.  పల్లెలకు రమ్మంటే ఛి ఛీ అనేవారు వీరు.  అలా అని, వీరికి పల్లెటూళ్ళంటే చులకన కాదు, పల్లెలకే వీళ్ళంటే చులకన. ఎవరైనా కొత్తవారు కనపడితే,  మన కులమేంటి అనో మన ఏంటోళ్ళం అనో  అడగని పళ్ళెటూళ్ళు ఒకప్పుడు అయితే లేవు. ఇప్పుడేమన్నా కాస్త మార్పు వచ్చిందేమో తెలీదు.

ఇంకోకటి కులవృత్తులు. కులవృత్తులు అనగానే మహా పవిత్రమైనవి అని చెప్పడం కూడా చాలా సార్లు మనం చూసే ఉంటాం.  కే.విశ్వనాథ్ గారు తీసిన స్వయం కృషి సినిమాలో “చిరంజీవి” చెప్పులు కుట్టునే వృత్తివాడు.  అతను ఎదిగి, ఒక గొప్ప బిజినెస్ మ్యాన్‌గా మారిన తరువాత కూడా ఒకానొక సందర్భములో మనసు బాగోలేనప్పుడు … తన ఆఫీసులోని ఒక సీక్రెట్ రూములోకి వెల్లి తాను దైవములా పూజించే చెప్పు ముందు కూర్చుని (దేవుని విగ్రహములా పెట్టి ఉంటుందక్కడ) … ఒక కొత్త చెప్పు అప్పటికప్పుడు కుట్టేస్తాడు.

అంటే అక్కడ, ఎంత ఎదిగినా తన కుల వృత్తిని దైవముగా భావిస్తున్నాడు అని చెప్పడం దర్శకుని ఉద్దేశ్యం కావచ్చు. మనసు బాలేనప్పుడు భగవధ్యానములో గడిపితే కలిగే మానసిక ప్రశాంతత, దైవములాంటి తన వృత్తిని చేసినా కలుగుతుంది అని చెప్పడం కావచ్చు. కే. విశ్వనాథ్ గారి ఉద్దేశాన్ని శంకించడం కాదు కానీ, నాకు ఆ సీను అస్సలు నచ్చలేదు. (ఆయనది ఖచ్ఛితంగా సదుద్దేశమే అయ్యుంటుంది, ఆయన సినిమాలలో ఇతర వృత్తుల వారిని చిన్న చూపు చూడడం ఉండదు). ఏం అంత గొప్పపని అని దాన్ని అంత గౌరవంగా చూసుకోవాలి ? కొన్ని కులాల వారికి ఇంకా దారుణమైన వృత్తులు కుల వృత్తులుగా వచ్చాయి. వేశ్యా వృత్తి కావచ్చు,  మ్యాన్యువలుగా మరుగుదొడ్లను శుబ్రం చేయడం కావచ్చు. మరి వారంతా ఇలానే తమ కుల వృత్తి పవిత్రమైనదని దాన్ని పూజించుకోవాలా ? అనే ప్రశ్న వచ్చేది.

కులవృత్తులు కొంత మందికి సమాజములో గౌరవాన్ని ఇస్తే, మరికొంత మంది ఊర్లోకి కూడా రానివ్వకుండా, ఊరిబయటే ఉంచేశాయి.  కడుపునిండినోడు ఎన్నైనా చెపుతాడు.  ఏ వృత్తి అయినా నిబద్దతతో చేస్తే నువ్వు గొప్పోడివే అని కథలు, కాకరకాయలు బోలెడన్ని చెబుతారు.  కానీ కొన్ని వృత్తులు చేసేవాడికి తెలుస్తుంది బాధ.  కొన్ని తరాల పాటు తమకు దక్కిన ఏకైక రిజర్వేషన్ “కుల వృత్తి”, తాము వదులుకోవాలనుకున్నా సమాజం ఒప్పుకోక బలవంతంగా రుద్దిన వృత్తి.  (Of course, they are few exceptions, just to prove a point). ఎవడిక్కావాలి ఆ బోడి కులవృత్తి !!

కులవృత్తి క్రింద కొందరు  అందరూ మొక్కే వారవుతారు, ఇంకోకాయన రాజ్యాన్ని ఏలేవారవుతారు.  ఇంకోకాయన పెద్దవ్యాపారి అవుతాడు.  మరి కొందరు కనీసం వ్యవసాయం చేసుకునేవారు అవుతారు. మరికొందరు మాత్రం ఊరుబయట నివాసం తప్ప వేరే గతిలేని వారవుతారు. ఇదంతా జన్మతః వస్తుంది. నీకు వేరే ఆప్షన్ లేదు. ఇది అన్యాయం కదా అంటే … ఓ పెద్దమనిషి నాకిచ్చిన సమాధానం ఏంటిరా అంటే… “మేమేమన్నా సుఖంగా అనుభవిస్తున్నామా, కష్టపడుతున్నాం కదా … రాజ్యాన్ని ఏలడం అనేది పెద్ద బాధ్యత ఆ బాద్యతను మేము నెరవేర్చలేదా, అదేమన్నా ఊరికే వస్తుందా అన్నాడు”.

ఈయనగారొక్కరే కష్టపడుతున్నాడా ? అందరూ కష్టపడుతున్నారు కదా ! మరి ఆ లెక్కన అందరికీ గొప్ప గౌరవం దొరకాలి కదా ? ఇంకా చెప్పాలి అంటే అందరూ చేయడానికి అసహ్యించుకునే పనులను చేసే వారికి ఇంకా ఎక్కువ గౌరవమో, పారితోషికమో దక్కాలి.  అమెరికాలో చెత్త తీసుకెల్లడానికి వచ్చే  వారి జీతం … చాలా ఎక్కువట.  గౌరవం లేకపోయినా … అలాంటి పని వారు చేస్తున్నందుకు డబ్బులన్నా బాగా ముడుతున్నాయన్న మాట. కానీ,  ఈ కులవృత్తిలో దొరికేది మాత్రం బొచ్చె మాత్రమే !  దానికి తోడు అంటరాని తనం బోనస్.

అయినా, ఆ గడుసుతనమేమిటో అర్థం కాదు, కొందరిని కొన్ని వృత్తులకు బలవంతంగా అంకితం చేసి, తాము మాత్రం గౌరవప్రధమైన వృత్తులు చేసుకుంటూ, ఐశ్వర్యాన్ని అనుభవిస్తూ …  మేము మాత్రం కష్టపడడం లేదా అనడం !  అది అంత కష్టంగా ఉంటే ..  తమ వృత్తిని దళితులకిచ్చి, దళితులకి ఆ కష్టమైన వృత్తేదో ఇచ్చి చూడచ్చు కదా !  సరిగ్గా చేయలేరు అంటారా ? అదీ చూద్దాం… ఒక సారి ఆ అవకాశమిస్తే కదా, సరిగ్గా చేయలేరో లేదో తెలిసేది ! ఇవ్వకుండానే తీర్పివ్వడనికి నువ్వెవడు ? అనాలనిపిస్తుంది. అందుకే తొక్కలో కులవృత్తులు వదిలేసి, నాశనం చేసేసి, వ్యక్తి అర్హతకు తగినట్టు, శక్తికి తగినట్టు పనులు దొరికే వ్యవస్థే కావాలి అనేది. అప్పుడు కూడా ఇలాంటి వృత్తులు ఎవరో ఒకరు చేస్తారు. కానీ, అది వారి అర్హతలను భట్టి, శక్తియుక్తులను భట్టి వచ్చిందే కానీ, కులాన్ని భట్టి జన్మతః వచ్చింది కాదు. అదీ కాక అతను ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు ఆవృత్తిని మానేసి వేరే వృత్తిని ఎన్నుకునే స్వేచ్చ ఉంటుంది, ఇది చాలా కీలకం.

ఇక, పట్టణాలలో కుల పిచ్చి తక్కువ అని కాదు. ఎక్కువే కానీ, అక్కడ ఉన్న సౌలభ్యమేఅంటే .. చాలా వరకూ ఎవరి బ్రతుకు వారు బ్రతుకుతారు.  పక్కవాడి విషయాలలో వేలుపెట్టడం బాగా తక్కువ.  దళితులకు అదే వరంగా మారుతుంది ! అందుకే పనిమాలిన భూలోక స్వర్గాలైన “పల్లెలను” వదిలి, చక్కా పట్నం వచ్చేయండి అనేది !